Συζήτηση (A) επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2003 περί επιβολής ειδικού φόρου κατανάλωσης και άλλες διατάξεις»

Στο πρώτο άρθρο που είναι και το πλέον εξειδικευμένο υπάρχει αναφορά αποκλειστικά στην εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την κοινοτική οδηγία 2003/96 του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2003. Με την παραπάνω οδηγία διευρύνθηκε το πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού φορολογικού καθεστώτος των πετρελαιοειδών προϊόντων σε όλα σχεδόν τα ενεργειακά προϊόντα συμπεριλαμβανομένου του άνθρακα, του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Επίσης, αναπροσαρμόστηκαν προς τα άνω οι ελάχιστοι κοινοτικοί συντελεστές για τα πετρελαιοειδή προϊόντα, οι οποίοι δεν είχαν αναθεωρηθεί από το 1992. Ακόμη, με την οδηγία αυτή δίνεται η δυνατότητα στο Εθνικό Δίκαιο για την απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης του φυσικού αερίου για ένα μέγιστο διάστημα δέκα ετών που αρχίζει από την 1-1-2004 με την προϋπόθεση ότι το μερίδιο του φυσικού αερίου στην τελική κατανάλωση κατά το έτος 2000 ήταν μικρότερο του 15%, κάτι που προφανώς ισχύει για τη χώρα μας.
Τέλος, με την ενσωματούμενη κοινοτική οδηγία δίνεται η δυνατότητα στη χώρα μας να κάνει χρήση μεταβατικής περιόδου μέχρι την 1-1-2010 προκειμένου να μετατραπεί το ισχύον σύστημα φορολογίας της ηλεκτρικής ενέργειας από σύστημα προκαταβαλομένου φόρου σε σύστημα εκ των υστέρων καταβαλλομένου φόρου.
Άρθρο 2, εισοδηματική πολιτική για το έτος 2005. Είναι μια πολιτική που ήδη είναι γνωστή στους περισσότερους μια που έχει εξαγγελθεί από τον αρμόδιο Υπουργό με συνέντευξή του τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2005. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται προς έγκριση από την ελληνική Βουλή και αμέσως μετά την ψήφιση της θα έχει αναδρομική εφαρμογή από 1-1-2005, όπως άλλωστε προβλέπει ρητά η παράγραφος 4 του συγκεκριμένου άρθρου.
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, είναι σε όλους γνωστή η πολύ κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, μια κατάσταση που παραλάβαμε από την προηγούμενη κυβέρνηση, παρά τις μεγάλες προσπάθειές της να κρύψει τα προβλήματα από τον ελληνικό λαό, από τους Ευρωπαίους εταίρους μας, σε τελική ανάλυση από τον ίδιο της τον εαυτό. Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπαθούσε επιμόνως να κρύψει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας χρησιμοποιώντας τη δημιουργική λογιστική, την οποία επί σειρά ετών καταγγέλλαμε, παραποιώντας όλα τα οικονομικά μεγέθη με χρήση κάθε δυνατής μεθόδου, διαστρεβλώνοντας τη δυστυχώς συνεχώς άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα να αναφέρω μόνο για τη διαστρέβλωση των στοιχείων αυτών. Είναι γνωστό ότι στις αρχές του 2004 και πριν τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε για την ανεργία ως δείκτη αναφοράς την πληθυσμιακή απογραφή του 1991 παρά το ότι η απογραφή του 2001 είχε επικυρωθεί και ίσχυε νόμιμα. Φυσικά, υπάρχει μια σειρά άλλων παραδειγμάτων που θα μπορούσα να αναφέρω, αλλά δυστυχώς ο χρόνος δεν μου το επιτρέπει.
Επανερχόμενος, λοιπόν, στο προκείμενο νομοσχέδιο να τονίσω ότι η Κυβέρνηση παρέλαβε μια οικονομία με υψηλά ελλείμματα και μεγάλο δημόσιο χρέος. Η δημοσιονομική απογραφή, η οποία έγινε ήταν ανειλημμένη προεκλογική μας δέσμευση στον ελληνικό λαό και έγινε για να γνωρίσει επιτέλους όλη την αλήθεια και ο ελληνικός λαός και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
Έγινε γιατί εμείς έχουμε μία αρχή, να αναδεικνύουμε τα προβλήματα για να μπορούμε να εφαρμόζουμε και πολιτικές αντιμετώπισής τους και όχι να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αυτή, λοιπόν, η απογραφή αποκάλυψε ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα ανέρχεται στο 6,1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος αντί για το 1,7%, που μας έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή η απογραφή αποκάλυψε ότι το δημόσιο χρέος ξεπερνάει το 112% του ΑΕΠ αντί για το 97%, που ψευδέστατα μας έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Έτσι τα πλαίσια και οι χειρισμοί που έπρεπε να ακολουθηθούν από την υπεύθυνη και σοβαρή νέα διακυβέρνηση της χώρας ήταν συγκεκριμένα. Έπρεπε το συντομότερο δυνατόν να αποκατασταθεί η δημοσιονομική ισορροπία της χώρας, έπρεπε να περιοριστούν τα δημόσια ελλείμματα, να μειωθεί το δημόσιο χρέος, να μπει η χώρα σε μία νέα τροχιά οικονομικής ανάπτυξης.
Οι μέθοδοι είναι γνωστές και είναι δύο. Η μέθοδος της ταχείας επαναφοράς με μέτρα όμως, που θα προκαλούσαν κοινωνικό σοκ, έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, σκληρή εισοδηματική πολιτική και άγρια λιτότητα από τη μία πλευρά ή η άλλη μέθοδος, η μέθοδος της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής με περιορισμό του σπάταλου κράτους, όπως αυτό είχε καταντήσει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με μείωση των αμυντικών δαπανών, με μία σχετικά περιοριστική εισοδηματική πολιτική, με μέτρα κοινωνικά αποδεκτά.
Έτσι, λοιπόν, για μας το κόμμα του μέτρου, το κόμμα του κοινωνικού κέντρου και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ήταν εύκολη η απάντηση στο δίλημμα αυτό. Επιλέξαμε την ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, πιστεύοντας ότι μπορούμε έτσι σε βάθος δύο χρόνων, να αντιμετωπίσουμε ριζικά τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Και η πολιτική αυτή αποτυπώνεται και στη συζητούμενη σήμερα εισοδηματική μας πολιτική, η οποία προβλέπει αυξήσεις 3,6%, αυξήσεις, δηλαδή, πάνω από τον πληθωρισμό, που θα θυμίσω ότι για το 2004 ήταν 2,9%.
Η Κυβέρνηση εξαντλώντας κάθε δυνατότητα που παρέχουν τα δημοσιονομικά κριτήρια, αλλά και ο προϋπολογισμός του 2005 προτείνει μία εισοδηματική πολιτική που σαφώς υπερκαλύπτει τον πληθωρισμό. Αυτό γίνεται μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια και υπαγορεύεται από τη λογική και το στόχο της νέας διακυβέρνησης της χώρας για σταδιακή σύγκλιση μισθών και συντάξεων με το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Ακόμα, η Κυβέρνηση αποδεικνύοντας το άμεσο και έμπρακτό της ενδιαφέρον για τη στήριξη του θεσμού της οικογένειας, αλλά και θέλοντας να συμβάλει στην αντιμετώπιση ενός μεγάλου εθνικού προβλήματος, του δημογραφικού προβλήματος για το οποίο βέβαια σύντομα θα υπάρξει ολοκληρωμένο πλαίσιο πολιτικής αντιμετώπισής του- αναπροσαρμόζει την οικογενειακή παροχή για το τρίτο παιδί από 35 σε 47 ευρώ, δηλαδή αύξηση 12 ευρώ ή 34%.
Τέλος, για λόγους δίκαιας και ισότιμης μεταχείρισης χορηγεί το επίδομα των 178 ευρώ και στους υπαλλήλους που διορίστηκαν ή μετατέθηκαν μετά την 1.1.2004 και υπηρετούν σε υπηρεσίες που καταβάλλεται το παραπάνω εισόδημα. Το εν λόγω μέτρο κρίθηκε απαραίτητο για να μην υπάρχουν φαινόμενα άνισης μεταχείρισης μεταξύ των υπαλλήλων κυρίως Υπουργείων, περιφερειών και Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Φυσικά δεν είναι θέμα του παρόντος νομοσχεδίου, αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όλους τους συναδέλφους και ειδικότερα στον ελληνικό λαό ότι οι συντάξεις που καταβάλλονται από το δημόσιο ή τους φορείς που ακολουθούν το ίδιο με το δημόσιο συνταξιοδοτικό καθεστώς αυξάνονται κατά 4%, ενώ για μία ειδικότερη ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, τους συνταξιούχους του ΟΓΑ ή τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ αυξάνονται κατά 6%, δηλαδή, ποσοστό υπερδιπλάσιο του πληθωρισμού.
Ακόμη να θυμίσω ότι θα υπάρξει στους χαμηλόμισθους και στους συνταξιούχους έμμεση αύξηση στα εισοδήματά τους με την αύξηση που έγινε στο αφορολόγητο από 10.000 σε 11.000 ευρώ, σύμφωνα με τον πρόσφατο φορολογικό νόμο, ενώ ήδη υπήρξε μία οικονομική ανάσα για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους με την πρόσφατη μείωση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων των επιτοκίων δανεισμού για στέγη από 5,2% σε 4,9%. Η επιβάρυνση από τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική αναμένεται να ανέλθει περίπου στα 500 εκατομμύρια ευρώ, ένα πολύ μεγάλο φυσικά ποσό, χωρίς στο ποσό αυτό να έχουν υπολογιστεί οι αυξήσεις των συντάξεων και οι άλλες έμμεσες και άμεσες ωφέλειες για τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως αυτές που προηγουμένως ανέφερα.
Είμαι βέβαιος ότι οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ που θα ακολουθήσουν, θα χύσουν πολλά κροκοδείλια δάκρυα για την εισοδηματική πολιτική, για τους εργαζόμενους, για τους συνταξιούχους. Ξέχασαν φαίνεται οι ίδιοι πολύ γρήγορα ή νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός πάσχει από τη νόσο Αλτσχάϊμερ και δεν θυμάται καθόλου τα θέματα που τον αφορούν.
Ξεγελιούνται όμως. Ξεγελιούνται νομίζοντας ότι δεν γνωρίζει ο ελληνικός λαός ποιοι είναι εκείνοι που για είκοσι χρόνια κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία, ποιοι είναι εκείνοι που σταθερά όλα τα τελευταία χρόνια, πλην βεβαίως των προεκλογικών, έδιναν αυξήσεις μικρότερες του πληθωρισμού, ποιοι ήταν εκείνοι που σταδιακά κατέτρωγαν το εισόδημα των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων.
Ο ελληνικός λαός, όμως, δυστυχώς για τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, έχει και μνήμη και κρίση. Γνωρίζει πολύ καλά την κρισιμότητα των καταστάσεων, γνωρίζει πάρα πολύ καλά πόσο σκληρή δουλειά γίνεται από τον Πρωθυπουργό μας και το οικονομικό επιτελείο, γνωρίζει ότι γίνονται συστηματικές προσπάθειες για να εξυγιανθεί η εκτροχιασμένη από το ΠΑΣΟΚ ελληνική οικονομία.
Γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική κινείται στα πλαίσια των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας και ότι ανταποκρίνεται με συνέπεια στις δεσμεύσεις της Κυβέρνησης, ότι οι βασικοί μισθοί θα αναπροσαρμοστούν σε ποσοστό που θα υπερβαίνει τον πληθωρισμό, ότι οι συντάξεις θα αυξηθούν με ρυθμό μεγαλύτερο από το ρυθμό αύξησης των μισθών.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, μακάρι να υπήρχαν οι οικονομικές δυνατότητες για ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις στους συνταξιούχους και τους μισθωτούς του δημοσίου. Μακάρι να μην υπήρχε η ανάγκη για τη λήψη κανενός πρόσθετου μέτρου για την εξυγίανση της οικονομίας. Όμως, δυστυχώς, η πραγματικότητα ήταν και είναι διαφορετική.
Έτσι, μέσα από συλλογική προσπάθεια, προσπαθούμε να βελτιώσουμε το εισόδημα όλων των Ελλήνων πολιτών. Ο δρόμος είναι μπροστά μας. Είναι δρόμος μακρύς, δύσκολος και ανηφορικός. Όμως, η νέα διακυβέρνηση της χώρας, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό μας, τον Κώστα Καραμανλή, πορεύεται με ευθύνη, με συνέπεια, με αποτελεσματικότητα για τη χώρα και πολύ σύντομα οι Έλληνες πολίτες θα γευτούν αυτούς τους καρπούς της συνεπούς οικονομικής πολιτικής, γιατί δουλεύουμε μαζί με όλους τους πολίτες, για όλους τους πολίτες, με όραμα, στόχους, συνέπεια, προγραμματισμό.
Το άρθρο 3 αφορά την πολιτική μας σχετικά με το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. Όπως είναι γνωστό, η σημερινή κατάσταση διαιρεί στην ουσία τους συνταξιούχους του δημοσίου σε τρεις κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που συνταξιοδοτήθηκαν μέχρι 31.12.1984, η δεύτερη κατηγορία αφορά αυτούς που συνταξιοδοτήθηκαν από 01.01.1985 έως 31.12.1996 και η τρίτη κατηγορία είναι οι εξερχόμενοι μετά την 01.01.1997.
Είναι λογικό, μια που στην ουσία υπάρχουν τρεις διαφορετικές περιπτώσεις-κατηγορίες μερισματούχων, να υπάρχουν και πολλά παράπονα, αλλά και πολλές δικαστικές προσφυγές μερισματούχων που διεκδικούν την εξομοίωση των μερισμάτων τους.
Με τον προτεινόμενο νέο τρόπο υπολογισμού του μερίσματος, επιτυγχάνεται το αυτονόητο και αντιμετωπίζεται ένα σοβαρό πρόβλημα των συνταξιούχων του Μετοχικού Ταμείου, δηλαδή όλοι οι μερισματούχοι που έχουν τον ίδιο συντάξιμο μισθό και έχουν τα ίδια χρόνια συμμετοχής στο Ταμείο, θα παίρνουν το ίδιο μέρισμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει μία αύξηση 7,5% περίπου, αναδρομική από 01.01.2004 που αφορά εκατόν τριάντα χιλιάδες συνταξιούχους του δημοσίου.
Ασφαλώς, πρόκειται για άλλη μία μεγάλη απόδειξη του έμπρακτου ενδιαφέροντος της νέας διακυβέρνησης της χώρας, η οποία αντιμετωπίζει πάντα και επιλύει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα λογικά και δίκαια αιτήματα των κοινωνικών ομάδων, πάντα βέβαια μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων που επιτρέπει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 3, δίνεται η δυνατότητα για καλύτερη αξιοποίηση της κινητής περιουσίας του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα συγκρότησης από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων ατομικών ή ομαδικών αμοιβαίων κεφαλαίων, για καλύτερη απόδοση της κινητής περιουσίας του Ταμείου, πάντα όμως για λόγους διαφάνειας, υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως είναι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
Με το άρθρο 4, δίνεται παράταση έως 4 Ιουνίου του 2005 της προθεσμίας για τη διαδικασία επαναπατρισμού κεφαλαίων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 38, παράγραφος 9 του ν. 3259/2004.
Με το άρθρο 5, γίνεται λογιστική τακτοποίηση των περίπου 500.000.000 ευρώ που δόθηκαν σύμφωνα με τη συμφωνία ελληνικού δημοσίου και Επιτροπής Διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία πλέον θεωρούνται επιχορηγήσεις και δεν αυξάνουν το μετοχικό της κεφάλαιο.
Με το άρθρο 6, τακτοποιούνται θέματα κώδικα βιβλίων και στοιχείων, με σχετική τροποποίηση της παραγράφου 14, του άρθρου 12 του προεδρικού διατάγματος 186 του 1992 και δίνεται παράταση για την έκδοση φορολογικών στοιχείων.
Με το άρθρο 7, αντιμετωπίζεται ένα ειδικό θέμα που αφορά το προσωπικό που θα απασχοληθεί στη Μονάδα Οργάνωσης και Διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, όπως αυτή έχει συσταθεί με το ν. 2372/1996. Συγκεκριμένα, είχε προσληφθεί εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό για τη διαδικασία παρακολούθησης και επιτάχυνσης των διαδικασιών των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Γι' αυτό το προσωπικό, σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο δεν θα μπορούσαν να μετατραπούν οι συμβάσεις εργασίας που υπήρχαν, σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Όμως, το προεδρικό διάταγμα 164/2004 -το γνωστό προεδρικό διάταγμα του κ. Παυλόπουλου- αφορά τη μετατροπή των εν λόγω συμβάσεων. Ήδη, όλοι αυτοί οι συμβασιούχοι έχουν γίνει συμβασιούχοι αορίστου χρόνου.
Έτσι, λοιπόν, προκειμένου η ΜΟΔ Α.Ε. να προκηρύξει νέο διαγωνισμό για την πρόσληψη εξειδικευμένου στελεχιακού δυναμικού, προτείνεται η κατάργηση της παραπάνω διάταξης ώστε τα νέα στελέχη, που θα προσληφθούν, να προσληφθούν με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, όπως ισχύει ήδη για τους υπόλοιπους εργαζόμενους στη ΜΟΔ Α.Ε.
Με το άρθρο 8 καταργούνται μία σειρά ειδικών λογαριασμών. Όπως είναι γνωστό, ειδικότερα προεκλογικά, είχε γίνει πολύ μεγάλος διάλογος, σχετικά με τους περίφημους διπλούς λογαριασμούς που κάποιοι τους έλεγαν κρυφούς λογαριασμούς, με τα διπλά λογιστικά βιβλία και όλα τα σχετικά. Ήδη, με το παρόν άρθρο του νομοσχεδίου, η κυβέρνηση, πιστή στις προεκλογικές τις εξαγγελίες, ξεκινά έχοντας ως στόχο την πλήρη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά, την κατάργηση μέρους των ειδικών αυτών λογαριασμών και συγκεκριμένα όλων όσων από την προηγούμενη Κυβέρνηση έχουν συσταθεί, αλλά δεν έχουν ακόμα ενεργοποιηθεί. Για εμάς, ήταν, είναι και παραμένει στόχος η οριστική κατάργηση αυτών των λογαριασμών, η πλήρης διαφάνεια στα δημοσιονομικά μεγέθη, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Κλείνοντας, εκτιμώ ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ένα θετικό νομοσχέδιο, ένα νομοσχέδιο που δίνει απαντήσεις σε μια σειρά σημαντικών προβλημάτων που απασχολούν τους δημοσίους υπαλλήλους, ένα νομοσχέδιο που εμπεριέχει μία θετική στάση της Κυβέρνησης απέναντι στην εισοδηματική πολιτική των δημοσίων υπαλλήλων στα πλαίσια, βεβαίως, του δυνατού, σύμφωνα με τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας, όπως τα είκοσι χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την έχουν καταντήσει. Και σαν ένα θετικό νομοσχέδιο, που δίνει απαντήσεις σε υπαρκτά προβλήματα, σας καλώ να το υπερψηφίσουμε.
Ευχαριστώ πολύ.